با  عبورت تاابدبارانی ام 

                             بنگراینک درمن این ویرانی ام

 کاش می دیدی دراین پس کوچه ها

                                 پرسه های بی سروسامانیم

 تشنه ی یک لحظه دیدارم بگو

                                       پس توکی بااین عطش می خوانی ام؟

 بشکن این قفل سکوت سردرا

                                             درپس هر  واژه ات زندانیم

کاش مهمان نگاهت می شدم

                                       سرخوش ازاین خلوت پنهانیم